เราคือข้าราชการของประชาชน และในหลวงผู้ทรงเป็นที่รักยิ่ง

ไม่ท้อ...ไม่ถอยที่จะเรียนรู้และเติบโต

       
        มีคนถามฉันว่า " สิ่งมีชีวิตเช่นคุณเกิดมาทำไม " ฉันตอบไม่ได้หรอกว่าฉันเกิดมาทำไม เพราะพอเกิดมาฉันก็เป็นเช่นนี้ คือฉันเติบโต ฉันดำรงอยู่

และฉันก็ตาย นี่คือชีวิตของฉัน ชีวิตที่เรียบง่ายและธรรมดา ชีวิตที่มีความอดทน ความขยัน ความสามัคคีร่วมแรงร่วมใจในการทำงานเพื่อให้สังคมของฉันดำรงอยู่ สงบ และสืบต่อวงศ์วานว่านเครือให้สืบต่อไป...แต่ทว่าในใจลึกๆ  ฉันภูมิใจนะที่ฉันได้เป็นแบบอย่างให้ใครหลายคน ได้ศึกษา ได้เรียนรู้ และนำมาเป็นตัวอย่างในการใช้ชีวิต จนทำให้ใครหลายๆคนประสบความสำเร็จในชีวิตขึ้นมา แม้ว่าฉันยังเหมือนเดิม ชีวิตของฉันก็ยังเหมือนเดิม โลกของฉันก็ยังเหมือนเดิม...!
      เหล่านี้คือเรื่องราวชีวิตของฉัน อ้อฉันยังมีตัวอย่างเพื่อนของฉันอีกเผ่าพันธุ์หนึ่ง ที่มักถูกยก ถูกเปรียบเทียบอยู่เสมอ เธอเกิดมาแล้วทำให้โลกใบนี้งดงาม สวยงาม และทำให้เกิดวงจรชีวิตของสิ่งมีชีวิตอื่นๆได้ แพร่พันธุ์ ผสมพันธุ์ และสร้างความสวยงามให้โลกใบนี้อีกต่อหนึ่ง ชีวิตของเธอเกิดมาจากไข่ใบเล็กๆ แล้วเติบเป็นสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า " หนอน " จากนั้นเธอก็จะกิน กิน แล้วก็กิน จนอ้วนท้วนสมบูรณ์ จากนั้นเธอก็สร้างเส้นใยล้อมตัวเธอเองจนกลายเป็นแท่งที่มองแล้วเป็นแท่งที่ไม่มีชีวิต แต่เมื่อถึงวันหนึ่งแท่งนี้ปริแตกออกมา เธอได้ดิ้นรนอยู่ภายในนั้น ดิ้นรนอย่างมาก และพยายาม พยายามแทรกตัวออกมาจากรอยปริ เมื่อออกมาได้เธอกลับไม่ใช่หนอนที่น่าเกลียดอีกต่อ กลับเป็นสิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่กระพือปีก บีกที่งดงามสดสวย เพิ่มความสวยงามให้โลกใบนี้
      นี่คือธรรมชาติของชีวิตฉันและเพื่อนของฉัน ที่เป็นตัวอย่างเพียงเศษเสี้ยวของสิ่งมีชีวิตบนโลกใบนี้ที่ให้ทุกคนได้เรียนรู้ ฉันไม่หวังว่าคุณจะเชื่อฉันทั้งหมดหรอก แต่ฉันอยากบอกคุณว่า ชีวิตทุกชีวิตต้องเรียนรู้ ไม่ว่าจะเรียนรู้ตนเอง เรียนรู้จากผู้อื่น เรียนรู้จากหนังสือ เรียนรู้จากอะไรก็ได้ที่่ทำให้เราดีขึ้น มีความหวังมากขึ้น และไปสู่เป้าหมายที่ตั้งไว้ เพราะชีวิตคือการเรียนรู้ไม่ว่าจะเรียนรู้ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไร...ขอขอบคุณ คุณมด คุณผีเสื้อที่มาเล่าชีวิตของคุณให้ฟังครับ
โดย Suradet sri

ความฝัน ความหวังคือชีวิต

        สำหรับความฝัน ความหวังนั้นคือสิ่งที่ยิ่งใหญ่ เพราะสิ่งนี้จะทำให้เรามีแรงที่จะก้าวเดินไปข้างหน้า ถ้าไร้ฝัน ไร้ความหวัง ก็เหมือนชีวิตไร้จุดหมาย  ถ้ายามเราท้อแท้ เหน็ดเหนื่อย มิใช่ความฝัน ความหวังหรอกหรือที่คอยหล่อเลี้ยงใจของเราให้ก้าวเดินต่อไป หรือถ้ายามเราสำเร็จดั่งที่เราหวังไว้ แม้เพียงเสี้ยวเดียว มันก็คือความสุขที่ใจดวงน้อยๆได้รับ แม้จะยังไม่สำเร็จก็ตาม เหล่านี้คืออานุภาพแห่งความหวังที่หล่อเลี่ยงใจของเรา จนบางครั้งมีคำกล่าวว่า "ไร้ซึ่งความฝัน ความหวัง ก็ไร้ซึ่งชีวิต" แต่เป็นที่น่าเสียดายที่มีบางคน

กลับค้นหาความฝันตัวเองไม่เจอ ไม่รู้ว่าตนจะทำอะไร อะไรคือสิ่งที่ตนอยากทำ อะไรคือสิ่งที่ตนฝันไว้  แล้วจะเดินไปข้างหน้าได้อย่างไร ชีวิตมิล่องลอยไปเรื่อยๆ เหมือนเรือที่ลอยลำอยู่กลางมหาสมุทรที่ไร้จุดหมาย หรือเข็มทิศหรือ ใครหาตนเองเจอก็เหมือนว่าเราได้ประสบความสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งหนึ่งก็อยู่ที่ความสามารถของเราที่จะไปสู่ความฝันนั้น แต่ถ้าใครยังหาความฝันตนเองไม่เจอ จงรีบเสีย ชีวิตไม่สายเกินไปที่จะค้นหาครับ และไม่สายเกินไปที่จะเริ่มต้นเดินตามความฝันของตนเอง ยังจำผู้เฒ่าผู้ยืนอยู่หน้าร้านไก่ทอด KFC ได้ไหม ผมขาวๆ เคราขาวๆ หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส ใครเอ่ย ก็ผู้พันแซนเดอร์ไงล่ะครับ กว่าที่จะค้นหาความฝันของตนเองเจอ และประสบความสำเร็จก็อายุมากแล้ว และพบว่าความเป็นตัวตนของผู้พันแซนเดอร์คือ KFC  หรือผู้ยิ่งใหญ่บนโลกนี้หลายๆท่านยอมทนยาก ยอมทนลำบาก เพื่อให้ความฝัน ความหวังที่ตนตั้งไว้นั้นประสบความสำเร็จ ดังนั้นจงอย่ากลัวที่จะฝันหรือหวัง แต่จงกลัวที่จะหยุดความฝันหรือความหวัง เพราะ "ความฝัน ความหวังคือชีวิต " ครับ